วิกฤตโควิด -19 ทำให้มีผู้คนจำนวนมากถึง132 ล้านคนที่ต้องเผชิญกับความอดอยากในปีนี้

ก่อนที่จะเกิดโรคระบาดเด็ก 1 ใน 4 ของเด็กอายุต่ำกว่า 5 ขวบต้องแคระแกรนเนื่องจากได้รับอาหารไม่เพียงพอ

การเกษตรดึงดูดการลงทุนด้านการวิจัยในระดับต่ำแม้ว่าจะมีศักยภาพสูงในการยกระดับชีวิตและเศรษฐกิจ

สนับสนุนโดย บุหรี่ไฟฟ้า Kspodsmoke

ปีนี้น่าจะเป็นก้าวสำคัญสำหรับการดำเนินการด้านสภาพภูมิอากาศโลกโดยกำหนดเส้นทางสู่การปฏิบัติตามข้อตกลงปารีสรวมถึงการผลิตอาหารที่ยั่งยืนมากขึ้น

กระนั้นการระบาดใหญ่ของ COVID-19 ไม่เพียง แต่เลื่อนการพูดคุยเรื่องสภาพภูมิอากาศที่สำคัญออกไปเท่านั้น แต่ยังพิสูจน์ให้เห็นถึงความปราชัยครั้งใหญ่ในการจัดการกับความหิวโหยและภาวะทุพโภชนาการทั่วโลกทำให้ความมั่นคงด้านอาหารอยู่ในสถานการณ์ที่เสี่ยง

ท่ามกลางภาวะฉุกเฉินทางสภาพภูมิอากาศวิกฤต COVID-19 ทำให้มีผู้คนจำนวนมากถึง132 ล้านคนที่ต้องเผชิญกับความอดอยากในปีนี้จากจำนวน 690 ล้านคนที่ขาดสารอาหารทั่วโลกซึ่งรวมถึงหนึ่งในสี่ของเด็กอายุต่ำกว่า 5 ขวบที่แคระแกรน

ยิ่งเรารับมือกับความหิวโหยของโลกได้เร็วเท่าไหร่ค่าใช้จ่ายในระยะยาวก็จะยิ่งน้อยลงทั้งทางเศรษฐกิจสังคมและสิ่งแวดล้อม ระบบอาหารที่ทำงานได้ซึ่งส่งมอบอาหารที่ดีต่อสุขภาพมีคุณค่าทางโภชนาการและราคาไม่แพงและการดำรงชีวิตในชนบทภายในขอบเขตของดาวเคราะห์หนุนเป้าหมายของ“ One Health” ซึ่งเป็นแนวคิดที่เชื่อมโยงสุขภาพของมนุษย์สัตว์และดาวเคราะห์

แต่ในการพัฒนาระบบอาหารที่ยั่งยืนมากขึ้นรัฐบาลองค์กรพัฒนาเอกชนพันธมิตรด้านทรัพยากรและภาคเอกชนต้องรู้ว่าจะลงทุนที่ไหนและเท่าใดการระดมทุนอย่างรวดเร็วไปยังที่ที่มีความสำคัญที่สุดและสร้างความร่วมมือที่แข็งแกร่งเพื่อให้การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น

จนถึงปัจจุบันการลงทุนในการวิจัยทางการเกษตรยังล้าหลังกว่าภาคส่วนอื่น ๆ แม้ว่าจะมีส่วนช่วยด้านสุขภาพของมนุษย์และสิ่งแวดล้อมก็ตาม ตัวอย่างเช่นในปี 2554 การลงทุนภาครัฐร่วมกันในการวิจัยทางการเกษตรทั่วโลกอยู่ที่ประมาณ42,000 ล้านดอลลาร์ในขณะที่ในปีเดียวกันสหรัฐฯลงทุนเพียง36 พันล้านดอลลาร์ในการวิจัยและพัฒนาด้านสุขภาพ

ความจำเป็นในการแทรกแซงที่ตรงเป้าหมายมากขึ้นผ่านกลไกการระดมทุนเช่นโครงการเกษตรและความมั่นคงทางอาหารระดับโลก ( GAFSP ) ได้รับการเน้นในรายงานฉบับใหม่จาก Ceres2030 ซึ่งเป็นหุ้นส่วนด้านการวิจัยซึ่งให้คำแนะนำไม่เพียง แต่การแทรกแซงที่จำเป็นเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการจัดสรรการใช้จ่ายเพื่อยุติความหิวโหยทั่วโลก

ศักยภาพเป็นอย่างมาก CGIAR ประเมินผลตอบแทนจากการลงทุนจากนวัตกรรมทางการเกษตรเท่ากับ 10: 1 ซึ่งเป็นกรณีธุรกิจที่น่าสนใจ

นี่คือเหตุผลที่ CGIAR จัดตั้งศูนย์COVID-19 โดยร่วมมือกับ London School of Hygiene & Tropical Medicine เพื่อจัดหาทรัพยากรที่ประสานงานซึ่งระบุการพัฒนาและแนวทางแก้ไขที่มีแนวโน้มมากที่สุดเพื่อสนับสนุนการฟื้นตัวของโรคระบาดและเป้าหมายการสร้างความยืดหยุ่นทั่วโลกผ่านการเกษตร .

ตัวอย่างเช่นในบังกลาเทศนักวิจัยได้ให้คำแนะนำแก่กระทรวงของรัฐบาลในการลดการหยุดชะงักของระบบอาหารทำการสำรวจทางโทรศัพท์กับกลุ่มเสี่ยงและผู้ดำเนินการห่วงโซ่คุณค่าอาหารเพื่อติดตามผลกระทบและความต้องการ

ความท้าทายอีกประการหนึ่งคือการรู้ว่าจะระดมทุนจากช่องทางใด รายงาน Ceres2030 นำเสนอพิมพ์เขียวที่เสียค่าใช้จ่ายสำหรับการจัดการกับความไม่มั่นคงของอาหารเพื่อเป็นแนวทางในการลงทุนต่อสิ่งที่จะสร้างความแตกต่างมากที่สุดด้วยต้นทุนที่ต่ำที่สุด

โดยคำนึงถึงบริบทของภูมิภาครายงานสรุปการแทรกแซงหลัก 3 ประเภทเพื่อต่อสู้กับความไม่มั่นคงของอาหาร ได้แก่ การเงินพฤติกรรมและเทคโนโลยี

ตัวอย่างเช่นการแทรกแซงด้านพฤติกรรมอาจเกี่ยวข้องกับการให้ความรู้แก่ครอบครัวเกี่ยวกับประโยชน์ทางโภชนาการของพืชเสริมทางชีวภาพเช่นมันเทศเนื้อส้มซึ่งสามารถแก้ไขปัญหาการขาดสารอาหารรองที่ผู้คน 29 ล้านคนในแถบซับซาฮาราได้รับความเดือดร้อนและลดอุบัติการณ์ของการแคระแกรนและตาบอ

ด้วยการบูรณาการโปรแกรมการปรับปรุงพันธุ์เข้ากับกลยุทธ์ทางการตลาดและการให้ความรู้ด้านโภชนาการสำหรับเกษตรกรและผู้บริโภคครอบครัวในชนบทจึงได้รวมเอามันเทศที่อุดมด้วยวิตามินเอเข้าไว้ในอาหารเพื่อปรับปรุงมาตรฐานด้านสุขภาพและบรรลุศักยภาพสูงสุด

แต่ความรู้ยังมีช่องว่างอยู่และเราต้องการการวิจัยทางการเกษตรเพื่อเติมเต็ม การเพิ่มขนาดของการแทรกแซงประเภทนี้จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมที่นอกเหนือไปจากอาหารหลักเพื่อรวมอาหารเพื่อสุขภาพที่หลากหลายมากขึ้นในอาหารของคนยากจน

เป็นการวิจัยและพัฒนาในระดับโลกที่ไม่เพียง แต่จะเป็นแนวทางในการแทรกแซงที่ประสบความสำเร็จเท่านั้น แต่ยังช่วยลดต้นทุนให้กับสิ่งแวดล้อมอีกด้วย

ในด้านสาธารณสุขความหิวโหยทั่วโลกสามารถแก้ไขได้โดยการรักษาสาเหตุมากกว่าอาการเท่านั้น การลงทุนที่มองการณ์ไกลในการวิจัยและพัฒนาการเกษตรซึ่งดำเนินการในช่วงเวลาที่ยั่งยืนในช่วงเวลาที่สม่ำเสมอได้พิสูจน์แล้วว่าให้ประโยชน์มากมายสำหรับชุมชนที่เปราะบางตลอดจนความเจริญรุ่งเรืองและความมั่นคงของโลก

ผลประโยชน์ไม่เพียง แต่สำหรับผู้คน แต่สำหรับโลกด้วย นวัตกรรม CGIAR ในการลดสภาพภูมิอากาศและการปรับตัวแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มผลผลิตในหมู่เกษตรกรรายย่อยและการเพิ่มความมั่นคงด้านอาหารทั่วโลกสามารถส่งผลดีต่อสิ่งแวดล้อม

ตัวอย่างเช่นแนวคิดของหมู่บ้านอัจฉริยะด้านสภาพภูมิอากาศกำลังได้รับความนิยมทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใต้โดยช่วยให้เกษตรกรรายย่อยมีประสิทธิผลมากขึ้นมีอาหารปลอดภัยและมีความยืดหยุ่นต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในขณะที่ลดผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อม

ความท้าทายของความหิวโหยของโลกนั้นไม่สามารถแยกออกได้จากการอยู่รอดของโลก: ไม่มีใครยอมใครเหนือโลก

แต่ด้วยเงินทุนที่มากขึ้นสำหรับการวิจัยและพัฒนาการเกษตรที่สำคัญและนวัตกรรมที่พร้อมสำหรับการนำไปใช้เพื่อรับมือกับความหิวโหยภายในขอบเขตของทรัพยากรธรรมชาติการยุติความหิวโหยทั่วโลกจึงไม่จำเป็นต้องทำให้โลกเสีย