ยอมรับในศักยภาพของจุดร่วม เราในฐานะสังคมมักจะตีตราผู้คนว่า เมื่อการรักษานั้นต้องพบในการมองเห็นและปฏิบัติต่อกันในฐานะเพื่อนมนุษย์ เราไม่เคยทราบอย่างแท้จริงว่าบุคคลหนึ่งๆ อาจมีสุขภาพจิตหรือคุณภาพชีวิตอยู่ในระดับใด และไม่จำเป็นต้องทำให้การดำรงอยู่ที่ท้าทายอยู่แล้วนี้ยากขึ้นสำหรับตนเองหรือผู้อื่น เมื่อพิจารณาถึงขนาดที่ฉันได้เห็นว่าระบบการรักษาพยาบาลของเราล้มเหลว ฉันต้องเลือกที่จะไม่ระบุตัวตนของเหยื่อหรือรอคำตอบที่อื่นอีกต่อไป ในที่สุด ฉันสะดุดกับการเพิ่มขีดความสามารถในการเป็นเจ้าของสถานการณ์ของฉัน โดยการดูแลตนเองในแบบที่ฉันทำได้ นั่นคือการศึกษาของฉันในการตระหนักรู้ในตนเอง ถ้าฉันไม่ยึดติดกับการมองโลกในแง่ดีสำหรับชีวิตที่รัก ฉันจะเยาะเย้ยแนวคิดของเดือนแห่งการตระหนักรู้ เช่น เดือนมิถุนายนที่ได้รับการยอมรับความ เจ็บปวด ในระดับประเทศว่าเป็นเดือนแห่งการตระหนักรู้เกี่ยวกับไมเกรนและอาการปวดศีรษะ  นั่นเป็นเพราะว่าฉันเป็นคนที่ใช้ชีวิตด้วยการย้ำเตือนถึงความเจ็บปวดที่ยากจะแก้ไขได้ทุกวันมากว่าสองทศวรรษ ไม่ใช่พวกเราที่สามารถเกี่ยวข้องโดยตรงกับประสบการณ์ความเจ็บปวดที่ต้องการการรับรู้ ฉันรู้สึกว่าความพยายามในการ รับรู้ หลายอย่างถูกจำกัดหรือขาดประสิทธิภาพในแง่ของการได้รับการยอมรับจากสาเหตุหรือเหตุผลที่เฉพาะเจาะจง ผู้คนมักจะไม่กังวลกับปัญหาที่ไม่ส่งผลกระทบโดยตรงหรือส่งผลกระทบต่อพวกเขา คนที่ไม่เคยเป็นไมเกรนอาจไม่เข้าใจว่ามันแตกต่างจากอาการปวดหัวจากความเครียดทั่วไปอย่างไร นอกจากนี้ คนที่มีอาการไมเกรนเป็นครั้งคราวยังไม่สามารถเข้าใจได้ว่าจะเป็นอย่างไรหากมีอาการไมเกรนอย่างต่อเนื่อง สิ่งที่เกิดขึ้นภายในและตลอดเลนส์แต่ละชิ้นของโลกนั้นเป็นเรื่องจริงสำหรับเราและถูกต้อง แม้ว่าจะแตกต่างจากเลนส์อื่นๆ นั่นไม่ได้ลดทอนประสบการณ์ของคนต่อไปว่าเป็นอะไรที่น้อยกว่าของเรา