ฝนเป็นแหล่งปฐมภูมิของน้ำจืดส่วนใหญ่ในโลก มีบทบาทสำคัญต่อสิ่งมีชีวิตบนโลกโดยเป็นส่วนหนึ่งของวัฏจักรอุทกวิทยา เมื่อความชื้นจากมหาสมุทรระเหยขึ้นสู่ท้องฟ้า ควบแน่นเป็นหยดน้ำ และตกตะกอนจากท้องฟ้าเหนือพื้นผิวโลก น้ำก็กระจายไปทั่วโลก ต้องขอบคุณฝนรูปแบบนี้ที่ทำให้เรามีสภาวะที่เหมาะสมสำหรับระบบนิเวศที่หลากหลาย แหล่งพลังงาน และการชลประทานพืชผล พืชทุกชนิดต้องการน้ำอย่างน้อยเพื่อความอยู่รอด และฝนคือวิธีการรดน้ำที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด รูปแบบการรดน้ำอย่างสม่ำเสมอมีความสำคัญต่อพืชที่แข็งแรง ปริมาณน้ำฝนที่น้อยหรือมากเกินไปอาจส่งผลเสียต่อพืชผลได้ ความแห้งแล้งอาจรุนแรง ทำลายพืชผลจำนวนมาก ในขณะที่สภาพอากาศที่เปียกชื้นอาจทำให้เกิดโรคและเชื้อราได้ พืชบางชนิด เช่น กระบองเพชร สามารถเจริญเติบโตได้ในพื้นที่ที่มี ฝน จำกัด อย่างไรก็ตาม พืชเขตร้อนต้องการฝนหลายร้อยนิ้วต่อปีเพื่อความอยู่รอด ฝนที่ตกมากเกินไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเกิดฝนแล้งเป็นเวลานานซึ่งทำให้ดินแข็งจนไม่สามารถอุ้มน้ำได้ อาจทำให้เกิดน้ำท่วมได้ หลายคนพบว่ากลิ่นของสายฝน—ระหว่างหรือทันทีหลังเกิดพายุ—น่าพึงพอใจและโดดเด่น แหล่งที่มาของกลิ่นนี้คือน้ำมันที่ผลิตโดยพืช ซึ่งจะถูกปล่อยออกมาในหินหรือดินก่อน และต่อมาในอากาศในช่วงฝนตก